Τι διάβασα το 2021

Στο μπαλκόνι, δίπλα από το τζάκι, σε μια καφετέρια, στην παραλία ή στο βουνό, στο πλοίο ή στο τρένο, πολλοί είμαστε εμείς που έχουμε για παρέα ένα βιβλίο. Σκέφτηκα να σου γράψω, λοιπόν, ορισμένα βιβλία που διάβασα το 2021, κάποιες πιο “χαλαρές” αναγνώσεις θα λέγαμε.
Καλή Χρονιά σε όλους!

Αν σου αρέσει η ποίηση και είσαι και του κλασσικού ρεπερτορίου, θα μπορούσες να προσθέσεις το εν λόγω βιβλίο στην συλλογή σου.

154 άτιτλα, αριθμημένα σονέτα τα οποία ακόμη δεν γνωρίζουμε εάν προορίζονταν να δημοσιευθούν ή εάν ο ποιητής ήθελε να τα μοιραστεί μόνο με τους φίλους του. Τα σονέτα 1-126 απευθύνονται σε έναν νεαρό άνδρα, ενώ τα σονέτα 127-154 στη μαύρη κυρία (Εισαγωγή, σελ. 8). Η συγκεκριμένη έκδοση είναι δίγλωσση, οπότε μπορείς να διαβάσεις το πρωτότυπο ποιητικό κείμενο και φυσικά την μετάφραση από δίπλα.

«Με την αγάπη μου ή με μιάν εικόνα σου, ευθύς
Μακριά κι αν είσαι, γίνεσαι παρών πάντα για μένα.»

Σονέτο 47, σελίδα 115

Το συγκεκριμένο βιβλίο το διάβασα στην εκπνοή του 2021 μέσα σε τρεις μέρες. Αν αγαπάς τα βιβλιοπωλεία και τις ωραίες ιστορίες, εάν στο πίσω μέρος του μυαλού σου σε γοητεύει η ιδέα να εργαζόσουν σε ένα βιλβιοπωλείο, εάν έχεις δέκα αδιάβαστα βιβλία αλλά δεν μπορείς να αντισταθείς στο να αγοράσεις ακόμη ένα, τότε αυτό το βιβλίο είναι για εσένα. Η ιστορία έχει πρωταγωνίστρια την Άγκνες, μια αρχαιολόγο που βρίσκει δουλειά στο Moonlight Books, ένα πολύ ξεχωριστό βιβλιοπωλείο. Ένας στρυφνός βιβλιοπώλης, ένα χαρισματικό αγόρι που αγαπά τον νυχτερινό ουρανό, μια κυρία με βιολετί μαλλιά, ένας επιθεωρητής και μια μυστήρια εξαφάνιση.

Αν το διαβάσεις και θέλεις κι άλλο, σου προτείνω και το Ημερολόγιο ενός Βιβλιοπώλη του Shaun Bythell από τις εκδόσεις Key Books. Άλλο ένα βιβλίο που μας προσκαλεί να γνωρίσουμε τον ιδιοκτήτη ενός πραγματικού παλαιοβιβλιοπωλείου στην Σκωτία και την καθημερινότητά του εκεί, μέσα από το ημερολόγιο του.

Όλα ξεκίνησαν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και πιο συγκεκριμένα από την δημιουργία της ομάδας “Η γεωγραφία είναι πολύ κουλ” (FB, IG). Εκεί ανακαλύπτουμε άγνωστα μέρη, έθιμα ή ενδιαφέρουσες πληροφορίες από όλο τον πλανήτη, σημαίες, χάρτες και πολλά άλλα, με έναν πολύ ευχάριστο και πολύχρωμο τρόπο🌍

Η διαδικτυακή ομάδα, λοιπόν, πήρε και την αναλογική της μορφή στις σελίδες τριών πολύ ωραίων βιβλίων. Το καλοκαίρι είχα παρέα στην παραλία το Activity Book – υπάρχει και για παιδιά -, ενώ από το φθινόπωρο ξεκίνησα το βιβλίο Γεωγραφία για εντελώς αγεωγράφητους. Συνήθως δεν διαβάζω μόνο ένα βιβλίο, αλλά έχω δυο-τρία που διαβάζω παράλληλα ανάλογα με τα κέφια. Αυτό το βιβλίο, λοιπόν, είναι ιδανικό γιατί δεν χρειάζεται να θυμάμαι τι προηγήθηκε. Διαβάζω, το αφήνω, το ξαναπιάνω και περνάω την ώρα μου ευχάριστα μαθαίνοντας ότι η Γαλλία συνορεύει και με την Ολλανδία (ω, ναι!).

Εάν δεν το έχεις ήδη διαβάσει, τώρα είναι η ώρα γιατί απ’ όσο ξέρουμε ο Archaeostoryteller ετοιμάζει το επόμενο βιβλίο του.

Δύο άγνωστοι, εκ των οποίων ο ένας αρχαιολόγος, συναντιούνται στο ασανσέρ. Το ασανσέρ σταματάει μεταξύ δύο ορόφων – ευτυχώς για εμάς – και ξεκινάει μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. Ταξιδεύουμε μαζί τους από την Εποχή του Λίθου μέχρι και την Ρωμαϊκή Εποχή και μαθαίνουμε για την αρχαιολογία με έναν εύθυμο και εύρυθμο τρόπο. Εάν αγαπάς ήδη την αρχαιολογία, αυτό το βιβλίο είναι μια ωραία έκπληξη για να την δεις με ένα κάπως πιο ανάλαφρο βλέμμα. Εάν πάλι δεν είσαι φαν, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να γίνεις μετά από αυτή την ανάγνωση.

«Τι πήρε στις αποσκευές της μια Μινωίτισσα πριγκίπισσα για να πάει στην Αίγυπτο; Πώς περνούσε την ώρα του όταν βαριόταν ένας Μυκηναίος δημόσιος υπάλληλος; Πώς τραυμάτισε το πόδι του ένας κένταυρος; Πώς ένας άσεμνος χορός οδήγησε τυχαία στη δημιουργία της Δημοκρατίας; Ποιος ξένος σκλάβος έγινε πλούσιος τραπεζίτης; Γιατί ο Ηράκλειτος πρότεινε να χαστουκίσουμε τον Όμηρο; Γιατί τις Κυκλάδες τις λέμε Κυκλάδες;» (από το οπισθόφυλλο)

Τελικά χωράει όλη η αρχαιότητα στο ασανσέρ; 😉

Το πρώτο βιβλίο του Γιάννη Καλπούζου που διάβασα ήταν το Ιμαρέτ. Στη σκιά του ρολογιού (εκδόσεις: Ψυχογιός) το οποίο σου προτείνω ανεπιφύλαχτα. Ο Ραγιάς, Μέρες και νύχτες 1821 είναι το δεύτερο μυθιστόρημα που ξεκίνησα πέρυσι και συνεχίζω φέτος. Είμαι κάπου στην μέση του βιβλίου και η ιστορία του Αγγελή με έχει συνεπάρει. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος γραφής, η γλώσσα, η ροή, οι ήρωες και οι ιστορίες τους, όλα να εκτυλίσσονται σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για την Ελλάδα. Τότε που ο Έλληνας ήταν ραγιάς. Πολύς πόνος, αίμα, κακουχίες, εγκλήματα, σκληρές σκηνές που ζωντανεύει ο συγγραφέας στην φαντασία μας. Αλλά και πολλή αγάπη, μα πάνω απ’ όλα ο αγώνας για την Ελευθερία. Πιο επίκαιρο από ποτέ;

« Μήτε τι ακριβώς σήμαινε λευτεριά νογάγαμε. Άμα γεννηθείς δούλος, θαρρείς πως πρέπει να υπάρχει ο αφέντης κι εσύ να τον υπηρετείς. Ότι έτσι είναι η σειρά του κόσμου. Δεν ταρακουνιέται εύκολα ετούτη η αρμαθιά στον νου σου.»

(σελίδες 102-103)

Αυτό το μικρό βιβλίο των 21 σελίδων μαζί με τις εικονογραφήσεις δεν το διάβασα πέρυσι, αλλά ήθελα να το προσθέσω εδώ ως μία ωραία πρόταση. Γιατί; Διότι το έγραψε ένα παιδί 10 χρονών και για εμένα ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Επίσης, μου αρέσουν πολύ τα κατσίκια, ή αλλιώς τα κατσικίδια…

Η δημιουργικότητα και η εκφραστικότητα των παιδιών μόνο όμορφα πράγματα μπορούν να προσφέρουν, αρκεί εμείς οι μεγαλύτεροι να μάθουμε να σεβόμαστε τα παιδιά και να τους προσφέρουμε ουσιαστική παιδεία.

Εσύ τι θα διαβάσεις φέτος;

💙Υ.Γ. : Ας στηρίξουμε τις μικρές επιχειρήσεις και τα βιβλιοπωλεία της γειτονιάς μας. Επίσης, η ανταλλαγή βιβλίων είναι μια όμορφη ιδέα, ενώ υπάρχουν πολλές δανειστικές βιβλιοθήκες που θα μπορούσες να επισκεφθείς. Καλές αναγνώσεις!